araba kullanmak

Ehliyetin yapamağı sey (bkz: sanki ehliyet mi sürüyo arabayı)

şuan marketten iletiyorum: az önce market arabasıyla 3 paket süt düşürdüm iki kişinin ayağının üstünden geçtim tatilde ehliyet kursuna yazılmayı düşünüyorum direksiyon öğretmenimin benden çekeceği var araba falan kullanamam ben

sonradan öğrenilen herşey gibi pratik yaparak gelişecek bişeydir bu araba sürme işi.şimdi araba kullanmaya yeni başlayan arkadaşlara naçizane bir kaç tavsiye vermek istiyorum ; -çevrenizde iyi bir şöför varsa onu çok iyi gözlemleyin.hangi durumlarda ne gibi refleksler sergiliyor.hangi virajları genişten alıyor,ışıklarda dönülecek tarafa doğru hangi şeride duruyor mesela. -mesela yokuşta durmak zorunda kaldınız ve debriyaja ayağınız tam anlamıyla alışmadı,el frenini çekin ve arabayı kaldırıyormuş gibi gaz verin.araba gazı yedikten sonra el frenini indirin. -size araba sürmeyi öğreten kişi eğer sizi geriyorsa bir kaç pratikten sonra sakin yerlerde tek başınıza sürmeye çalışın.üzerinizde baskı olduğu sürece daha çok çuvallarsınız.eğer ehliyet kursunun arabasını sürüyorsanız siktir edin hiç kafanıza takmayın. -tüplü araba sürüyorsanız gazı biraz daha çok pompalayın,dizelse zaten ayağınızı yavaş bir biçimde debriyajdan çekmeniz bile yeterli olacaktır. kendimden örnek verecek olursak babam bana çocuk yaşta araba sürmeyi öğretti arkadaşlar.babam bana o kadar bağırıp çağırdı,sövüp saydı ki aradan 10 yıl geçti hala yanımda otururken gerilirim.yani sakin bi şekilde öğrenmelisiniz.

ay of zannımca iğrenç bir şey. abi her ne kadar bazı araba modellerine bayılsamda. şuna karar verdim ki araba insanı değilim. 4 teker ne ulan misssss gibi 2 teker dururken manuel işime gelmedi açıkçası otomatikte istemem salağımdır istemem amk. bir de şey öğrenecekseniz özellikle bayanlar babanıza pek şey etmeyin her stop ettirfiğinizde kafanızı direksiyona geçirmek isteyebilir. (bkz: alayına motosiklet)

öğrenirken babanızdan asla ders almayın!!

araba sürmeyi öğretmenin ilk şartı şu sihirli kelimeleri söylemek ; "debriyajdan hafif hafif çekerken gaz ver".

çok istiyorum kullanmayı ya keşke video izleyerek öğrenilebilseydi araba kullanmak.

çok zevk aldığım şey özellikle akıcı yoğun trafikte

dedem hep ekmek yemekten kolay dermis şimdi babam diyor ehliyet almam için yanında 1 yıl staj yapmamı şart koydu 2 ayım kaldı kullanıyoruz bakalım

trafikte andavallarla karşılaşmadığınız sürece güzeldir. ama amına kodumun malları insanı deli ediyor bazen.

şu sıralar gerginlik seviyesinden mi insanlar böyle yoksa sıcaklar mı bilemesem de, trafik beni korkutur oldu. kullanmaktan kaçmakta buldum kendimi.

yokuş kalkış destekli arabayı yokuştan soğuttum olmasa napardım hiç bilmiyorum

seneler önce araba kullanmayı yeni öğrendiğim zamanların birinde, annem ekmek almaya göndermişti beni. gidip en uzak fırından almıştım. o gün bugündür o hevesin aynısını hiçbir şey de bulamadım

en zevk aldığım, yaparken hiç yorulmadığım şeylerden biri. bu zamana kadar hiç yalağuz kullanmadım ama babam da her geçen gün geliştirdiğimi söyleyince acayip hoşuma gidiyor.

küçük şehirlerde keyifli, metropol şehirlerde ise kabusa dönüşen eylem. her an kaza yapacakmış hissiyatı ile sürmek, bilemiyorum altan bilemiyorum.

ehliyetimi aldığımdan beri daha bi zevkli, rahat.

araba kullanmak basit bir şey olabilir. artık yeni teknolojiler sayesinde birçok kolaylık sağlanıyor. özellikle otomatik vites, yokuş kalkış desteği, esp, şerit takip sistemleri, direksiyon hız hassasiyeti gibi özellikler ve park etmek için sensörler. lakin atlanılan büyük bir konu var o da (bkz: trafik kuralları) trafik kurallarından ziyade toplum içerisinde araba kullanmak konusunda yoksunuz. normal hayatta da insanların birbirine saygısı yokken. metal bir kabuğun içinde herkes kendisini dokunulmaz ve güçlü hissettiği için herkes birbirine haksızca davranışlarda bulunabiliyor. yol vermek konusunda 100 arabadan sadece biri duyarlıdır. ve ilginçtir kimse kendi canını da önemsemeden araba kullanıyor. geçenlerde yaşadığım bir olay; ana yola bağlanan bir yerden çıkacağım ve ışıklarda bekliyorum. uzun bir süre kırmızı ışıkta bekliyordum. akşam saati olmasıyla ve pek arabanın gelmemesine rağmen kırmızı ışık ihlali yapıp ana yola çıkmadım. yeşil yandı ve yavaştan çıkmaya çalışırken ana yolda solumdan hızla gelen aracı fark ettim ve direkt bende kırmızı ışıkta geçiyor hissiyatı oluşturdu ve uzun süre kornaya basarak yavaşça çıktım. o pek hızlı muhterem şahıs tabii sinir oldu ve ilerde sağda çekip bekledi. yanına gelip kırmızı ışıkta niye geçiyorsun diye bağırdım, bana yeşil yanıyor, bak arkadan arabalar geliyor dedi. arkama bakmadım, mevzuyu da uzatmadım yoluma devam ettim ama şunu düşündüm. trafik lambaları arızalanmış olabilir ama etrafımıza da dikkat etmiyoruz. ben o gelen araca bakmadan yeşil diye çıksam felaketle sonuçlanacak. böylesine düşüncesizce araba kullanıyoruz işte.

bir daha da (44 numara) postallarla buna kalkışırsam belamı fener sol bek alana kadar siksinler. debriyaja parmak ucuyla basmama rağmen ayağımı oradan geri alamıyorum. ayakkabının tabanı kalın olduğundan ayağımın üstü orada bir yerlere takılıp duruyor sürekli. ve ayağı o sıkışıklıktan kurtarmak için -ayağı yavaş yavaş çekmem gereken yerde- birden çekmem gerekiyor. haliyle tüy dikiyorum.. ek olarak; kalın tabanların hafif pedalları hassasiyetini hissettirmemesi gibi de bir sorunları oluyor. diyeceğim o ki; ayağğğnız çirkinse spor ayakkabı ile, güzelse cıscıbıl ayaklarlan kullanın araçlarınızı. eminim tarantino abim de benim gibi düşünüyordur.

yaklaşık 4 aydan beri düzenli olarak emniyet kemeri takıyorum sırf ceza yememek için, yoksa yaşamayı sevdiğim pek söylenemez. trafik kurallarının tamamına uyarım, bir tek hızda kendimi durduramıyorum onda da radar cezamı kesiyor. bir de güzel bir ses sistemim olsa hiç inmeyeceğim namussuzdan. zaten ata mesleği sayılır, dedem, amcam, babam ve rahmetli abim. aile boyu iş icabı arabayla haşır neşiriz, dolayısıyla seviyorum yani. bir de amına kodumun gerizekalıları trafik kurallarını öğrendiği gibi uygulasa yollar daha güvenli, dünya daha yaşanabilir yer olabilirdi.

hiç kullanmadım ama bence verseler sürerim o kadar zor ne olabilir ki?

çok net dünyanın en güzel aktivitesi. botla düz vites kullanmak gerçekten eziyet, gerçi otomatik de eziyet botla. ama trafikte tıkalı kalmayı bile seviyorum. bu ara uzun yolum geldi, başlık iyi hatırlattı bir ara uzun yola çıkayım ben. bir edirne yapıp geleyim ciğer yemeye.

çok öğrenmek istiyorum eğer öğrenirsem beni kimse tutamaz o zaman trafik düşünsün hadi bakalım 😌

babamın "seni pilot gibi yapacağım" demesiyle başlayıp beni arabadan ağlatarak indirmesiyle sona eren girişimi

normalde şu sıralar antrenman yapmam lazım kendimi geliştirmek için. ama günlerdir ne okula gittim, ne de arkadaşımla araba kullanmaya. giydim depresyon hırkamı, yatağımdan çıkmadım doğru dürüst. bir de zehirlendim sanırım. velhasıl; yaşama hevesinizin olmadığı zamanlarda direksiyona geçmeyin kardeşim. insanda ne kafa kalıyor, ne empati. kimse için güvenli değil o şekilde trafiğe çıkmak. t: lol'de hero kullanmaya benzeyen eylem.

obsesif bir insan olduğum için asla yapamayacağımı düşündüğüm eylem. her yeri kontrol etmekten önüme detaylı göz atamam :( zaten o takip mesafesi meselesi beni oldukça kasıyor...

dünya üzerindeki en keyif verici aktivitelerin başlarında gelmektedir. varacağınız yere geldiğinizde park eder, arabadan iner ve ''bunu buraya ben getirdim ulan, tek başıma ben getirdim'' diye düşünüp mutlu olursunuz.

Üniversite de, lisedeki en arkadaşlarımla kalıyordum 1. Sınıfta akşam yürüyüşlere çıktığımızda hayalimizdi. ‘Düşünsene 4-5 yıl sonra bir bankada çalışıyoruz şıkır şıkır giyiniyoruz topuklu ayakkabılar tık tık sesler. Haftasonu da kız kıza eğlenmeye ya da alışverişe gidiyoruz. Ben araba kullanıyorum. Park ediyoruz şöyle saçları savurarak aşağı iniyoruz’ diye o an kendimizi motive eden bir hayaldi. Şu an bankada çalışmıyoruz. Ama hayalim olan arabam var. Her yer kapalı olduğu için gezemiyoruz da. Ama araba da eğlenebiliyoruz ve hep yan yanayken bu hayalimizi hatırlıyoruz 🙏🏻

5 yıldır ehliyetli olup 5 yıldır kullanmadığım için unuttuğum eylem :(

Ehliyeti, kimliği çok kaybettiğimden yanımda alternatif olsun beni idare etsin diye almıştım ahdjahakj sonradan araç kullanmak hoşuma gitmişti ama arabam olmayınca ehliyet, kimlik görevi yapıyor.

bugün ilk defa öğrenmek maksadıyla gerçekleştirdiğim eylem. o kadar fazla şeyi koordineli olarak yapmak çok zor geldi dikkat dağınıklığımdan dolayı. korku var üzerimde, koltuğa oturmadan önce hemen ehliyet başvurusu yaparım falan dedim ama şu an tüm hevesimi kaybetmiş durumdayım. bakalım ikinci deneyim nasıl olacak.

Bayılırım. Yeter ki sevdiklerim yanımda olsun.

Bazı püf noktaları olduğunu düşündüğüm bir uğraş araba kullanmak. Kesinlikle yetenek değil, aksine pratik yaptıkça geliştiğiniz bir eylem. Yeni ehliyet aldıysanız, yanınızda anneniz yahut babanız olmadan öyle arabayı alıp çıkmayın. Özellikle İstanbul’da. Patates eder atarlar sizi kenara. Aile güçtür. Hem babanız deneyimli bir sürücü olmasa bile size krizle müdahale etmeyi öğretir. İnsanların takıldığı iki temel nokta var; bunlardan ilki manuel araçlarda debriyaj ayarı, ikincisi de direksiyon hakimiyeti. Araba bir araçtır. Sürücü ve makine birlikte hareket eder. Ortak bir ruh oluşur. Sürücü makine ile düşünür. Bu da zamanla oturur. Lakin kafaya kazımak gereken en kritik nokta, direksiyonu nereye çevirirseniz ve bakışlarınızı nereye sabitlerseniz aracın oraya gideceği. Bunun için bilgisayar oyunları iyi bir pratik olabilir. Pişmek diye bir tabir var. Bunu şöyle betimleyeyim, arabanın hangi lastiğin ne kadar döndüğünü yahut kızakladığını, frenlerin durumunu, kafadan yahut arkadan kopuş sınırlarını hissetmek gibi bazı şeylerin bütünüdür bu. Bildiğiniz göt hissi yani. O yüzden bu his gelişmeden ekşınlara girmeyin. Ekşın dediysek de, kimsenin hayatını tehlikeye atmaya hakkınız yok. Boş yolda basın. Basmıyorum diyen bence yalan söyler. Ayrıca; can taşıyorsunuz. Yanınızdaki sürücü can taşıyor. Sorumluluğunda olun. Öyle yarrak gibi araba sürmeyin. Milletin canını tehlikeye atmayın. Basacaksanız da yerinde basın. Sonuçta altınızdaki araba bilmem kaç yüz bin liralık şey yani. Ayrıca, ölümlü kazaların çoğunun da muhteşem şöför olduğunu iddia edenlerin yaptığını unutmayın. Direksiyon ve hakimiyeti geçip teknik bölüme gelelim. Manuel araçlardaki en büyük sorun, vites geçişleridir. Önce şunu belirteyim, daha yeniyseniz gözünüzü asla yoldan ayırmayın. Radyoymuş, bok püsürmüş... ellemeyin. Bir çok arabada kontroller direksiyondan zaten. Değilse de, ne nerde öğrenmeden hiç öyle klimaymış radyoymuş uğraşmayın. Vites değiştirirken vitese bakmayın. El yordamı ile işinizi görün. Alışırsınız yav. Yanlış vitese geçirseniz en fazla araba Kesiciye girer. Bağırır motor, yığılır. Lakin önünüze bir tır çıksa ölürsünüz. Zaten aklınız varsa telefonu hiç elinize almayın. Görme duyusu gibi; dokunma, işitme, hatta yeri gelince koku duyularınızı da kullanın. Alışın. Zaten bazı şeyler oturunca direksiyon başında yemek bile yersiniz. Gelelim debriyaj ayarına... Debriyaj, motordan gelen gücü vites kutusuna bağlar. Vites kutusu da lastiklere dağıtır. Otomatik arabalarda bu kısım biraz çetrefilli. Katalitik konvertör olan da var, çift baskı balatalı olan da, standart tek kavramalı da... Genelde otomatiklerin hepsinde olay anlatacağım gibidir ama. Konuya dönelim. Tabii bu gücü, ip, kayış ve dişli sistemlerle iletemezsiniz. Bazen motor çalışırken araba gitmez mesela. Çünkü bu bağlantı tam olarak koparılır. Bu bağlantıyı baskı balata sağlar. Bu parçayı şöyle betimleyeyim: 💿 CD boyutunda, birbirine temas eden iki metal plaka. Debriyaja bastığınızda araları ayrılır. Simüle edelim. Arabaya oturdunuz. Motoru çalıştırdınız. Debriyaja basıp vitesi bire aldınız, sol ayağınız debriyaj, sağ ayağınız frende basılı, el frenini indirdiniz. Artık yola koyulmaya hazırsınız. Size hep sadece “ayağını yavaş Çek” dedikleri için stop ettirdiniz. Peki araba anlıyor mu bunu? Neden hızlı çekince Stop ediyor? Baskı balataya bakalım. Motordan gelen ve dönen plaka, kendi başına döner. Şanzıman tarafındaki plaka durmakta. Debriyajdan ayak çekmek, bu kavramada çok önemli. Hızlı çekerseniz, bu iki plaka birbirini kavrayamadan çarpışır ve motor stop eder. Çünkü debriyaj, bu iki plaka arasındaki mesafeyi atarlar. Evreka! Bir gün hususi arabaya oturun. Hareket etmeden önce kavrama çalışın. 5-10 kere. Gözünüz devir saatinde debriyaj çalışın. Kavrama başladığı an devir saati düşmeye başlar. Ayağınız alışsın kavrama noktasına. Ayrıca, kavrama noktası arabadan arabaya değişir. Hatta debriyaj pedalı sertliği de değişir. İlk zamanlar biraz toyluk çekseniz de, bu çalışma mantığını kafanızda oturtursanız, her türlü aracı kullanırsınız. Yokuş kalkmalarında el frensiz hareket eder, dur kalklarda arabayı kaçırmadan hareket edersiniz. En basit haliyle olay bu dostlarım. Kafada büyütmeyin. Söylediklerimi hayal edin yeterli. Umarım basit ve yeterince iyi anlatabilmişimdir. Kazasız belasız sürüşler.

aga bu ara aşırı derece süresim var ama araba yok 2. el piyasasını bu kadar yükselten sebeplerin cümlesini tek tek sikeyim..

arabayı değiştirince alışana kadar hevesim olmuyo sanırım -park etme sorunu- alışınca da bırakasım gelmiyo

uçak sür deseler heralde daha kolayima gelir araba sürmekten. zor geliyor. gerci ehliyetim yok belki ondan

(bkz: Sevgilinin arabasını yanlayıp el ile makas işareti yaparak göz kırpmak 'makas atmak nedir nasıl yapılır') (bkz: Sevgiliyle araba yarışı yapmak) (bkz: sevgiliyle yapılabilecek aktiviteler)

gerçekten sabır ve sakinlik isteyen bir eylem. araba kullanmak ile bitmiyor bu akşam bostancı sularından evime geçerken arabanın lastiğine çivi girmişti. lastikçi bulmamla birlikte yaptırdım hemen. yola çıkmadan önce lütfen her şeyinizi kontrol edin şakaya gelmeyecek bir olay. en önemlisi ve en gereklisi. bu amına koduğum sinyalini siz verin diye yapmışlar. lütfen sinyal verin.

5 senelik ehliyetim var. Araba kullanıyorum ama trafiğe çıkmak zor geliyor. Sinir hastası olamam. Zaten hayat zor.

Otobanda sag seritte 70 ile gidenler dıkşın dıkşın selektor yapincada yanndan gecerken bakmalar falan hey allam

Ford Ka marka arabayla yapılmaması gereken bir eylemdir. Arabanın devir göstergesi bile yok.

bisiklet kullanmayı kendisinden daha sonra öğrendiğim şeydir

Babadan öğrenilmesi imkansız olan şeydir. Her denemede fırça yiyerek bir daha yaparsam iki olsun denilip her seferinde bir kez daha yapılan hatadır.

Hastasıyım

Çok güzel bir aktivitedir.

Ehtiyeti yeni almanın heyecanıyla hergün yapmak istediğim eylem

Benim için bambaşka dünya. Mutlu musun, aç camı geç sağ şeride, aç sevdiğin şarkıyı gün batımına doğru sür. Mutsuz musun, yine sür. Sinirli misin, bas basabildiğin kadar. Seni tutan hiçbir şey yok.

hiç sevmediğim şey. bir erkek olarak fazlasıyla maruz kalacağımı bilmekle beraber nefret ettiğim bir şey. motosikletin canını yiyem

Az önce ilk defa kullandım. Süper bir deneyimdi gerçekten... (50 metre)